کد مطلب:35563 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
چو یادش به دل می شود جلوه گر بدان روشنی قلب صاحب دلان شود دیده بینا و حكمت نیوش تواناست اندیشه زین رهگذر به سر برده در طول عصر و قرون به یاد خدا جانشان بی گزند ز چشم بداندیش پنهان و پاك در آن سینه ها نور حق جلوه گر چنین مردمی روشن و هوشیار چنین قوم چون اختر رهنما چه خوشحال باشند آن رهروان نبودند هرگز بجز یاد حق كنون رخت در سایه سرمدی[1]. به ما هر چه گفتند، با چشم سر خدا جوی این مردم پارسا همان پرده كز دیده ی دیگران از اینان گشودست در زندگی [صفحه 304]
در آنجا كه آیه «رجال لا تلهیهم تجاره و لا بیع عن ذكر الله» را از قرآن كریم تلاوت فرمود، چنین گفت:
درافتد بدان دل، صفایی دگر
چو خورشید تابان شود بی گمان
دگر خود به فرمان دادار گوش
چو نور خدایی شود جلوه گر
چنین مردمی سوی حق رهنمون
ز انواع نعمت شده بهره مند
به یاد خدا بوده دل تابناك
رهی داشت پنهان ز هر رهگذر
نشستند با یاد پروردگار
كه گم گشته از نور آن شد رها
كه گمراه را كرده خدمت به جان
دل از داد كردند آباد حق
كشیدند و در نعمت ایزدی
ببینند آن نخبگان بشر
ندیده بخواندند آن ماجرا
گشوده شود چون سرآید زمان
چو كردند در راه حق، بندگی
صفحه 304.